اگر موسوی و گروبی دستگیر شدند چکار کنیم؟ به خیابان بیاییم؟ نه، این منطقی و عاقلانه نیست اگر راهپیمایی 22 خرداد هم لغو در راستای عدم تحمیل هزینه جانی به مردم بود. خود مهندس موسوی هم بارها تأکید کردند که از راه‌های دیگر مطالبات خود را پیگیری کنیم. در حال حاضر مردم بی‌دفاع جلوی حکومت بی‌رحم و تا دندان مسلح چه سلاحی دارند؟ چند نفر حاضرند بیرون بیایند و کشته شوند؟ با خودمان صادق باشیم هیچ کس حاضر نیست برای کشته شدن بیرون بیاید. ما بیشماریم ولی این بیشمار بودن با دست از جان شستن تفاوت دارد. بهتر است این بیشماری در اعتصاب نمود پیدا کند. بهتر است دستگیری کروبی و موسوی را به منزله علامت شروع اعتصابات تلقی کنیم چون در این‌صورت زیاد مشکل اطلاع رسانی نخواهیم داشت همه می‌دانند در صورت اتفاق افتادن این موضوع باید سر کار و دانشگاه نروند. با به خیابان آمدن نمی‌توان با این حکومت زورآزمایی کرد ولی با اعتصاب می‌توان پوزه‌شان را به خاک مالید. درست است هزینه مالی به مردم تحمیل می‌شود اما از هزینه جانی بهتر است باور کنید اگر هیچ‌کس سرکار نرود به 10 روز نمی‌کشد که از پا در می‌آیند و با اتحاد سراسری کسی هم لازم نیست از اخراج شدن و بیکاری بترسد. هموطن اگر تو سرکار نروی می‌توانی عدم اخراج سایر هموطنانت را هم تضمین کنی.
امتحان سختی است باید خودمان را محک بزنیم. ایرانی باید ثابت کند استحقاق حکومتی آزاد و دموکرات را دارد. امیدوارم رو سفید بیرون بیاییم.
Tuesday 15 June 2010
Subscribe to:
Posts (Atom)